Filmów o historiach wspinaczek Wandy Rutkiewicz było kilka. Opowiadamy historię jej drogi poprzez życie – od początku do dzisiaj. Bo mimo że zaginęła w Himalajach wiele lat temu, wciąż budzi emocje. Niektórzy mówią o niej, że była prekursorką feminizmu w Polsce, bo wymyśliła, że kobiety mogą wpinać się w górach tak samo jak mężczyźni. W naszym filmie opowiadają o niej przyjaciele, rodzina, ci, którzy się z nią wspinali, jeździli w samochodowych wyścigach. Opowiada o sobie wreszcie ona sama. Oglądamy fragmenty archiwalnych rozmów. Wanda mówi o tym, co dla niej było ważne. Słyszymy jej głos utrwalony w felietonach emitowanych w „Lecie z Radiem”. W filmie zobaczymy wiele niepublikowanych dotąd zdjęć archiwalnych. Opowiada też o niej Tadeusz Różewicz, któremu głosu użyczył Henryk Talar. Jest to także opowieść o kobiecie nieszczęśliwej. Los bowiem zabierał jej najbliższych. Nigdy nie miała rodziny. A kiedy wydawało się, że jest już o krok od pozostania z miłością jej życia – Kurt ginie na jej oczach. Kiedy tak naprawdę była sobą? Kiedy odsłaniała się ze swoimi emocjami, pragnieniami i słabością, jaką była wrodzona nieśmiałość, którą starannie ukrywała? Ten film to nie majestatyczne zdjęcia Himalajów, to niespieszna opowieść o Wandzie, którą snuje ona sama i jej przyjaciele. To zdjęcia, które mówią o niej więcej niż setki innych filmów, mówią wiele – jeśli tylko zechcemy się im przyjrzeć dokładniej. A może prawdy o niej nie zna nikt? Ale czy jest jedna prawda? Każdy ma swoją prawdę o Wandzie. Czy miała ją ona sama?